![\"\"](\"https:\/\/mindfulnesscentrumvught.nl\/wp-content\/uploads\/2018\/11\/blog-11-foto.jpg\")
BIJZONDERE MEDITATIE<\/h3>\nBIJZONDERE MEDITATIE<\/h3>\nVelden en bergen zag ik onder mij. Ik vloog over weilanden en bossen\u2026 Ik was me bewust dat ik in een meditatie zat, maar ik vloog. Ik voelde de wind, de zon door mijn \u2018haren\u2019 en ik vloog als een vogel.<\/p>\n
Ik vloog zonder te slaan met mijn armen en handen zoals een vogel doet met zijn vleugels. Ik vloog op mijn intentie en mijn wil. Ik keek vooruit en onder mij. Ik zag bossen, meertjes en dieren lopen in weilanden. Ik ervaarde dat ik mijn eigen lichaam had. Het lichaam wat ik nu Op Aarde bezit. Ik kon heel snel gaan en ik merkte dat ik ook heel langzaam kon gaan. Dat was heel bijzonder. De snelheid kon opgevoerd worden zoals ik dat wilde. Ik merkte dat dat ook beangstigend was. Ik kon zo snel gaan dat ik nagenoeg op hetzelfde tijdstip ergens anders was (hier Op Aarde). Enige tijd had ik nodig om dit allemaal te verwerken. Het besef van tijd was ik trouwens totaal kwijt! Het voelde zo echt allemaal. Het voelde vrij. Vredig. Ik voelde me GOED! Vreugde en wellicht bijna euforisch zou je het kunnen noemen.<\/p>\n
Ik besloot om het rustig aan te doen. Niet zo snel te gaan dat ik in andere landen of werelden terecht zou komen. Dat dat kon was me wel duidelijk maar ik wilde nog zaken in \u2018het klein\u2019 ervaren. Ik streek neer op een tak van een boom aan de rand van een bos. Het zonnetje scheen. Op de tak zat ik en ik was een stuk kleiner in omvang. Ik was zo groot als een grote eekhoorn. Het korstmos op de tak rook ik en ook de tak zelf. Het was een boom waarvan ik de naam niet weet. Geen eik of beuk. Geen berk of populier. De bladeren waren lichtgroen van kleur en niet erg solide zoals die van een eik. Het licht van de zon scheen er gemakkelijk doorheen. Ik hield van de geur die ik rook en hield van de tak en van de bladeren. En dat klinkt wellicht zo vreemd maar ik weet het niet anders te omschrijven.<\/p>\n
Nadat ik weer een stuk had gevlogen, om uit te proberen wat ik kon, streek ik weer neer op dezelfde tak. Ik richtte me op een blad en had een verlangen om daar op te zitten. Ik verkleinde. En bevond mij op het blad. Ik was zo groot als een grote mier.<\/p>\n
Ik rook het blad intenser en zag nerven en oneffenheden. Het voelde vreemd voor mij en ook ervaarde ik een soort van herkenning. Dit heb ik altijd al gekund! Dit is wie ik ben! Het vervulde me van geluk en de onuitputtelijke mogelijkheden. Want als ik dit kon, kon ik alles.<\/p>\n
Ik richtte me op de nerf en verkleinde me. Ik werd zo klein dat ik in de nerf kon binnendringen en als in een rivier werd ik meegenomen door de sapstroom. Ik zag de wanden van de nerf. De zon die binnendrong. De geur en smaak van het boomvocht. Het duurde even voordat ik me weer vergrootte en op een ander blad zat. Dit blad hing nog meer in de zon. Van daaruit vloog ik weer. Ik vloog weer in mijn eigen vorm. De vorm die ik nu ben Op aarde.<\/p>\n
Ik kreeg er lol in en werd nieuwsgierig wat ik nog meer kon! Als ik me kon verkleinen kon ik me ook wellicht vergroten. Bij de gedachte alleen al vergrootte ik. Met gemak werd ik wel 20 x 20 meter en nog veel en veel weidser. Wel voelde ik dat ik diffuser werd. Alsof er meer lucht in me zat, ijler. Ik kreeg een totaal ander perspectief. Het woord focussen was hier heel anders. De betekenis werd anders\u2026 Ik kreeg andere kwaliteiten die ik kon inzetten.<\/p>\n
Het was veel wat er gebeurde maar ik ervaarde het niet als een belasting. Eerder het tegenovergestelde. Ik ervaarde het juist als een ongelooflijke lichtheid. Een vanzelfsprekendheid.<\/p>\n
Hoe donker was het lokaal toen ik weer terug werd gehaald. De meditatie heeft waarschijnlijk een kwartier geduurd maar ik ben v\u00e9\u00e9l langer weggeweest.<\/p>\n
Dit was een fragment uit het boek: \u2018COLOROSCOOP, De zeven kleuren van de aarde als inspiratiebron en richtingaanwijzer, geschreven door Monique Hofland en Jan Hogema.<\/em><\/p>\n www.mindfulnesscentrumvught.nl<\/p>\n Jan Hogema<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":" BIJZONDERE MEDITATIE Velden en bergen zag ik onder mij. Ik vloog over weilanden en bossen\u2026 Ik was me bewust dat ik in een meditatie zat, maar ik vloog. Ik voelde de wind, de zon door mijn \u2018haren\u2019 en ik vloog als een vogel.<\/p>\n","protected":false},"author":3,"featured_media":0,"comment_status":"closed","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"_acf_changed":false,"_monsterinsights_skip_tracking":false,"_monsterinsights_sitenote_active":false,"_monsterinsights_sitenote_note":"","_monsterinsights_sitenote_category":0,"footnotes":"","_glsr_average":0,"_glsr_ranking":0,"_glsr_reviews":0},"categories":[1],"tags":[],"acf":[],"_links":{"self":[{"href":"https:\/\/mindfulnesscentrumvught.nl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/251"}],"collection":[{"href":"https:\/\/mindfulnesscentrumvught.nl\/wp-json\/wp\/v2\/posts"}],"about":[{"href":"https:\/\/mindfulnesscentrumvught.nl\/wp-json\/wp\/v2\/types\/post"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/mindfulnesscentrumvught.nl\/wp-json\/wp\/v2\/users\/3"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/mindfulnesscentrumvught.nl\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=251"}],"version-history":[{"count":4,"href":"https:\/\/mindfulnesscentrumvught.nl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/251\/revisions"}],"predecessor-version":[{"id":983,"href":"https:\/\/mindfulnesscentrumvught.nl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/251\/revisions\/983"}],"wp:attachment":[{"href":"https:\/\/mindfulnesscentrumvught.nl\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=251"}],"wp:term":[{"taxonomy":"category","embeddable":true,"href":"https:\/\/mindfulnesscentrumvught.nl\/wp-json\/wp\/v2\/categories?post=251"},{"taxonomy":"post_tag","embeddable":true,"href":"https:\/\/mindfulnesscentrumvught.nl\/wp-json\/wp\/v2\/tags?post=251"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}